Η περσινή χρονιά βρήκε τους New Order να
επανασυνδέονται για δεύτερη φορά στην ιστορία και η φετινή ξεκινά με
την κυκλοφορία του ένατου (στούντιο) δίσκου τους, στον οποίον
χρησιμοποιήθηκαν ηχογραφήσεις που ξέμειναν από εποχής Waiting For The Siren's Call
(2005). Το υλικό αυτό προοριζόταν βέβαια να κυκλοφορήσει νωρίτερα, αλλά
οι μεταξύ τους προστριβές δεν άφησαν την προσπάθεια να καρποφορήσει.
Επτά (περίπου) χρόνια και 700.000 λίρες μετά, όμως, το Lost Sirens βρήκε τη θέση του στις προθήκες των δισκοπωλείων, ξεπερνώντας τα διάφορα νομικά/copyright κολλήματα.
Σε γνώριμα zeros κιθαριστικά/ηλεκτρονικά
μονοπάτια –παρά την ψαρωτική 1980s εκκίνηση– το άλμπουμ ηχεί το ίδιο
ευχάριστα με τον προκάτοχό του, ο οποίος με την σειρά του δεν
σκιαγράφησε παρά μια ηπιότερη εξέλιξη του ηχητικού πλαισίου που επέλεξαν
οι Βρετανοί για να λανσάρουν το πρώτο τους comeback, πίσω στα 2001 με
το Get Ready. Στα 40 λεπτά της διάρκειάς του, το Lost Sirens
επιτυγχάνει να ακούγεται οικείο αλλά –ταυτόχρονα και περιέργως–
στραγγισμένο από τη θετική ενέργεια που (υποτίθεται) προσπαθεί να
προσδώσει με τις feel-good μελωδίες του.
Τα τραγούδια κυλάνε λοιπόν με ευχάριστη
διακριτικότητα, σε ελάχιστες ωστόσο περιπτώσεις τολμούν να τραβήξουν τα
βλέμματα πάνω τους και όχι πάντα για τους σωστούς λόγους: βλέπε το
βαρετά γλυκόπικρο στιχουργικό γαϊτανάκι του Bernard Summer καθ' όλη τη
διάρκεια του δίσκου (π.χ. «I’ll stay with you till hell freezes over/We
are to each other like sister and brother»). Και μπορεί το "Hellbent" να
περιέχει ένα αρκετά ενδιαφέρον ριφάκι με διάφορα στουντιακά κόλπα για
γαρνίρισμα, δεν αρκεί ωστόσο για να γυρίσει το ματς υπέρ της μπάντας.
Άλλα (σχετικά) highlights εντοπίζονται στο δυναμικό, πολυσυλλεκτικό
"Shake It Up" ή στο wannabe single "I've Got A Feeling", είναι όμως η
μικρή συμμετοχή του Peter Hook στις τελικές μίξεις ακόμα και αυτών των
κομματιών που απογοητεύει επιπλέον. Μιας και οι ξεχωριστές μπασογραμμές
του αποτελούν το σήμα κατατεθέν των συνθέσεων της Νέας Τάξης, θα
περίμενε κανείς αυτές να έχουν ενσωματωθεί πιο έντονα στις Χαμένες
Σειρήνες από όσο τελικά συνέβη.
Αν αποφασίσουν λοιπόν οι New Order να
πορευτούν δισκογραφικά από τούδε και στο εξής χωρίς τον Peter Hook,
υπάρχει μέσα μου η αίσθηση πως θα αστοχήσουν. Δείγματα μιας τέτοιας
αστοχίας γίνονται παραπάνω από εμφανή εδώ –δεν τους χαρίζω το remix στο
"I Told You So", ακόμα κι αν ηχεί αρκετά βελτιωμένο. Στη δεδομένη πάντως
στιγμή το Lost Sirens ούτε προσθέτει ούτε και αφαιρεί κάτι από
τη γνώριμη εικόνα των New Order, ακόμα κι αν δεν αφήνει πολλές
υποσχέσεις για το μέλλον τους.
http://www.avopolis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου