Dark synth pop for the soul
Και πάνω που αρχίζουμε να νιώθουμε λίγο άνοιξη, έπειτα από έναν όχι τόσο βαρύ χειμώνα, έρχονται και οι HURTS με το δεύτερο τους album, Exile, φέρνοντάς μας γκρίζες σαν τον φθινοπωρινό ουρανό, εικόνες, αιχμιρές σαν το χειμωνιάτικο κρύο, μελωδίες και υγρές σαν την βραδινή καταιγίδα, μπαλάντες. Είναι η επιστροφή της χρονιάς;
Ο Theo και ο Adam μας εισάγουν στην δική τους “εξορία” με το ομώνυμο κομμάτι Exile. “Home is where the heart is”, δυναμική ερμηνεία από τον Theo και αλα Depeche Mode μελωδία. Rock on! Στη συνέχεια ακολουθούν μια σειρά από super radio friendly singles, Miracle / Sandman / Blind / Only You, με το Miracle και το Blind να έχουν αποκτήσει ήδη τα δικά τους video. Τον περασμένο Δεκέμβριο μας ανακοίνωσαν την επιστροφή τους, με ένα βίντεο για το The Road, το οποίο αποτελεί τον δρόμο και την πύλη για το πιο ενδιαφέρον μέρος του άλμπουμ. Σύμφωνα με τον Theo, το τραγούδι αυτό αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του δίσκου και το εμπνεύστηκε από το βιβλίο The Road του Cormac McCarthy. Το experience συνεχίζεται με τον super αιχμηρό, για άλλη μια φορά depeche mode - esque, Cupid, ενώ με το Mercy μας δείχνουν πως δε τους ήταν πολύ δύσκολο να ξεκολλήσουν από το ύφος που μας συστήθηκαν και να εξερευνήσουν ακόμη πιο dark new wave μονοπάτια. Στη συνέχεια ρίχνουν τους τόνους με το The Crow που μας θυμίζει Chris Isaak, ενώ με το Somebody To Die For κρατάνε μια σύνδεση με το ντεμπούτο τους. Ο πετυχημένος πειραματισμός τους συνεχίζεται με το The Rope, επηρεασμένο από M83. Πολύ σημαντικό για μια μπάντα να επηρεάζεται από σύγχρονους καλλιτέχνες με αυτό τον τρόπο. Το Help κλέβει τις εντυπώσεις αμέσως με τους στίχους, την απλότητα και την ερμηνεία του Theo καθώς και με το guitar solo στο τέλος που ταιριάζει απόλυτα σε ένα τέτοιο κομμάτι, και κλείνει το δίσκο με την καλύτερη γεύση.
Οι HURTS αρχικά μας συστήθηκαν με τις γλυκόπικρες μελωδίες του Happiness, και με το super hit Wonderful Life. Όπως δήλωσαν και οι ίδιοι, ο πρώτος δίσκος ήταν για την αγάπη και την απώλεια, ενώ ο δεύτερος για το sex και τον θάνατο. Η ωδή στα 80s με βασική επιρροή αυτή τη φορά τους Depeche Mode, συνεχίζεται και στο δεύτερό τους βήμα, ξεφεύγοντας άνετα από την “ρετσινιά” ενώ υπερεπιτυχημένου ντεμπούτου. Να σημειώσουμε εδώ πως και το art direction γίνεται από τους ίδιους. Έτσι όλα αυτά μαζί, κάνουν τους HURTS την απόλυτη σύγχρονη experimental pop μπάντα.
# tania for the sound web radio #
Και πάνω που αρχίζουμε να νιώθουμε λίγο άνοιξη, έπειτα από έναν όχι τόσο βαρύ χειμώνα, έρχονται και οι HURTS με το δεύτερο τους album, Exile, φέρνοντάς μας γκρίζες σαν τον φθινοπωρινό ουρανό, εικόνες, αιχμιρές σαν το χειμωνιάτικο κρύο, μελωδίες και υγρές σαν την βραδινή καταιγίδα, μπαλάντες. Είναι η επιστροφή της χρονιάς;
Ο Theo και ο Adam μας εισάγουν στην δική τους “εξορία” με το ομώνυμο κομμάτι Exile. “Home is where the heart is”, δυναμική ερμηνεία από τον Theo και αλα Depeche Mode μελωδία. Rock on! Στη συνέχεια ακολουθούν μια σειρά από super radio friendly singles, Miracle / Sandman / Blind / Only You, με το Miracle και το Blind να έχουν αποκτήσει ήδη τα δικά τους video. Τον περασμένο Δεκέμβριο μας ανακοίνωσαν την επιστροφή τους, με ένα βίντεο για το The Road, το οποίο αποτελεί τον δρόμο και την πύλη για το πιο ενδιαφέρον μέρος του άλμπουμ. Σύμφωνα με τον Theo, το τραγούδι αυτό αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του δίσκου και το εμπνεύστηκε από το βιβλίο The Road του Cormac McCarthy. Το experience συνεχίζεται με τον super αιχμηρό, για άλλη μια φορά depeche mode - esque, Cupid, ενώ με το Mercy μας δείχνουν πως δε τους ήταν πολύ δύσκολο να ξεκολλήσουν από το ύφος που μας συστήθηκαν και να εξερευνήσουν ακόμη πιο dark new wave μονοπάτια. Στη συνέχεια ρίχνουν τους τόνους με το The Crow που μας θυμίζει Chris Isaak, ενώ με το Somebody To Die For κρατάνε μια σύνδεση με το ντεμπούτο τους. Ο πετυχημένος πειραματισμός τους συνεχίζεται με το The Rope, επηρεασμένο από M83. Πολύ σημαντικό για μια μπάντα να επηρεάζεται από σύγχρονους καλλιτέχνες με αυτό τον τρόπο. Το Help κλέβει τις εντυπώσεις αμέσως με τους στίχους, την απλότητα και την ερμηνεία του Theo καθώς και με το guitar solo στο τέλος που ταιριάζει απόλυτα σε ένα τέτοιο κομμάτι, και κλείνει το δίσκο με την καλύτερη γεύση.
Οι HURTS αρχικά μας συστήθηκαν με τις γλυκόπικρες μελωδίες του Happiness, και με το super hit Wonderful Life. Όπως δήλωσαν και οι ίδιοι, ο πρώτος δίσκος ήταν για την αγάπη και την απώλεια, ενώ ο δεύτερος για το sex και τον θάνατο. Η ωδή στα 80s με βασική επιρροή αυτή τη φορά τους Depeche Mode, συνεχίζεται και στο δεύτερό τους βήμα, ξεφεύγοντας άνετα από την “ρετσινιά” ενώ υπερεπιτυχημένου ντεμπούτου. Να σημειώσουμε εδώ πως και το art direction γίνεται από τους ίδιους. Έτσι όλα αυτά μαζί, κάνουν τους HURTS την απόλυτη σύγχρονη experimental pop μπάντα.
# tania for the sound web radio #
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου